Dagboek Laverne

Waar we al maanden naar uit kijken, wordt over drie weken werkelijkheid, want dan gaan we met het hele gezin naar Curaçao!

In Curaçao gaat Laverne tien dagen lang dolfijnentherapie volgen. Laverne is 11 jaar en heeft het Syndroom van Down. Het zou fijn zijn als de therapie Laverne helpt om beter te leren communiceren.

Op 11 februari vertrekt het vliegtuig met papa, mama, zus Isabeau, broer Randy en natuurlijk Laverne! Laverne kan niet wachten tot het zover is en vraagt continu hoeveel nachtjes ze nog moet slapen. Elk vliegtuig dat ze in de lucht ziet, krijgt de volle aandacht van haar en ze zegt dan ook elke keer “Laverne ook in het vliegtuig! Curaçao!” Bovendien is Laverne gek op zwemmen (het liefst onder water) en ze heeft goed door dat ze dit keer met echte dolfijnen mag zwemmen.

Oh oh oh wat was het vanochtend vroeg: Om 4:00 uur ging de wekker af en kon er snel wat gegeten worden, want om 4:45 uur gingen we op weg naar Schiphol! Met een temperatuur van -11 graden Celsius vanochtend zaten we met z’n drietjes (Laverne, Randy en ik -Isabeau-) achterin de auto onder een dekentje om een beetje warm te blijven, toch een gek idee dat we aan het eind van de dag in onze zomerkleren zouden gaan lopen…

Laverne uiteraard helemaal blij, ze meldde onderweg ongeveer zo’n 20 keer dat het nu nog maar nul nachtjes slapen was, gevolgd door enthousiaste verhalen wat ze allemaal zou gaan doen. “Met het vliegtuig heel hoog in de lucht naar Curaçao en dan zwemmen met dolfijnen, zin in!!”

Randy, Isabeau, Papa, Laverne

Op Schiphol stond er een vliegtuig van KLM voor ons klaar waarmee we de flinke reis van 10 uur zouden gaan afleggen. Vooraf vroegen we ons natuurlijk af hoe we die tijd door zouden komen en vooral hoe Laverne het zou gaan ervaren. Gelukkig ging de tijd vrij snel met film kijken, puzzels maken, boekjes lezen en eten en drinken. Ze vond het vliegen niet eng, maar het landen was toch wel erg spannend, want ze dacht dat het vliegtuig met een harde “boem” op de grond zou landen. We waren allemaal erg blij dat dit niet zo gebeurde.

In Curaçao kwam de heerlijke warme lucht ons in de slurf van het vliegtuig naar de gate al tegemoet en we konden meteen de zee al zien. Prachtig blauw en met de wuivende palmbomen ervoor  een ideaal vakantiebeeld. Met een transfer van het CDTC zijn we naar het hotel Dolphin Suites gebracht. Hier hebben we ons even opgefrist en daarna bij een mooie zonsondergang buiten gegeten.

Randy en Laverne

Aangezien we gisteren allemaal om 20:30 uur op bed lagen, waren we vanochtend om een uur of 6 klaarwakker. Buiten regende het flink hard, maar toch was het comfortabel warm. Omdat we nog boodschappen moesten doen, hebben we wat kaartspelletjes gedaan en wat gelezen voordat we per shuttlebus naar de supermarkt zouden gaan.

Rijden met de shuttlebus was eigenlijk een avontuur op zichzelf. We hadden ons vooraf natuurlijk ingelezen over Curaçao en zagen onder andere dat de wegen erg glad worden als het regent en automobilisten hun snelheid daarop aanpassen. De buschauffeur leek het tegenovergestelde te doen en het moge een wonder heten dat de eieren op de terugweg allemaal heel zijn gebleven. Laverne had het prima naar haar zin in de bus en knoopte met verschillende passagiers een gesprek aan.

Laverne en Isabeau in de zee

Na het boodschappen doen was het buiten inmiddels opgeklaard en zijn we de omgeving gaan verkennen. Zo hebben we een stukje van een show met zeehonden kunnen zien, waar Laverne amper weg te krijgen was, zo leuk vond ze het. We hebben lekker langs het strand gelopen met de voeten in de zee die hier, in tegenstelling tot het zeewater langs de Westlandse kust, heerlijk warm is. Verder hebben we een bezoekje gebracht aan diverse winkeltjes en een ijsje gegeten. Uiteraard hebben we als echte zwemfanaten de halve middag in en bij het zwembad gezeten.

Laverne is nu met papa naar het strand toe voor nog een duik, maar dit keer in de zee. Ze is net als afgelopen weken weer aan het aftellen, maar dit keer niet voor de vliegreis, maar voor de eerste therapiedag morgen. Ze is heel benieuwd en heeft er vooral erg veel zin in, net als de rest van het gezin!

Vandaag was de eerste therapiedag voor Laverne! Om 10:30 uur werden we verwacht bij het Curaçao Dolphin Therapy Center (CDTC) voor een algemene uitleg over hoe de therapieperiode er uit zou gaan zien. Daarna werd ons gewezen vanaf waar we Laverne konden zien tijdens de watertijd met de dolfijn. Ook werd verteld dat, omdat er deze therapieperiode zoveel broertjes en zusjes waren van oudere leeftijd (16+), het speciale programma voor de broertjes en zusjes daarop aangepast was. Dus Randy en ik mogen in plaats van knutselen morgen gaan snorkelen, waar we al naar uit kijken!

Om 12:30 uur hebben we een gesprek gehad met de therapeut Merel, terwijl Laverne apart werd genomen door stagiaire Flori om zich onder andere om te kleden. Met de therapeut hebben we onder andere overlegd wat de doelen zijn van de therapie, zodat daar goed op gefocust kan worden. Concreet zijn de doelen dat Laverne harder gaat praten, oogcontact maakt tijdens een gesprek, in plaats van het gebruik van trefwoorden in hele zinnen gaat praten en afscheid leert nemen.

Kennismaking met Li-Na

Vanaf vandaag heeft Laverne elke werkdag therapie van 13:00 uur tot 15:00 uur. Ze krijgt dan het eerste half uur therapie binnen, waarna ze naar buiten gaat om vanaf het dock (een soort platform in het water) contact met de dolfijn Li-Na te leggen. Het uur daaropvolgend mag ze het water in om met de dolfijn allerlei spelletjes te doen zoals het weggooien van een ring die de dolfijn weer terug moet brengen en zich voort laten duwen door de dolfijn. Dan moet Laverne weer even het dock op om oefeningen te doen die haar helpen om de doelen zo goed als mogelijk te bereiken en daarna is het weer watertijd! Het zwemmen met dolfijn Li-Na bleek meteen al een hele goede motivatie, want Laverne heeft zich vandaag echt heel goed gedragen en was superenthousiast! Dat bleek ook toen Laverne bij de tweede keer watertijd zo het water in dook, terwijl ze bij de eerste keer heel langzaam het water betrad. Dat was best een verrassing voor de therapeut!

Het laatste half uur hebben we een gesprek gehad met Merel over hoe de therapie vandaag verlopen is. Ze vond dat Laverne erg enthousiast was en zich erg goed gedragen heeft, maar zag af en toe toch de ondeugende twinkeling in de ogen van Laverne voorbij komen. Het enige ondeugende wat Laverne uiteindelijk tijdens de therapie heeft gedaan, is het in het water gooien van Merels pet, maar dat werd door Merel erg goed opgepakt door het maken van duidelijke afspraken wat wel en niet mag. Laverne heeft het echt nodig dat er consequent gehandeld wordt, want alles waar een keer om gelachen wordt, blijft voor haar grappig en dat zal ze dan ook blijven doen. We kregen te horen dat we Laverne na de therapie een paar uurtjes rust moeten geven zodat alles goed kan bezinken en dat we daarna met haar verder moeten oefenen zodat Laverne er echt mee bezig blijft en het beter blijft hangen.

Na afloop was Laverne best moe, maar ze vond het helemaal geweldig en heeft zeker al weer zin in morgen!

Laverne begon de dag al vroeg met goede zin “Straks met Li-Na zwemmen!” Het duurde nog wel een paar uur voor het zover was (we zijn nog steeds elke ochtend vroeg wakker), maar om 13:00 uur ging ze vrolijk mee met Merel en Flori voor de therapie. Er werd weer verder gewerkt met de oefeningen waar gisteren mee gestart was en ook werd door Merel aan het gezin gevraagd de rest van de dag door te gaan met het oefenen met Laverne. Zo moeten we haar in hele zinnen wat laten vragen, dus als ze bijvoorbeeld een banaan wil, moeten wij geen genoegen meer nemen met het woord “banaan”, maar moet Laverne “Mag ik een banaan?” zeggen.
Laverne dacht er tijdens een oefening van de therapie vandaag makkelijk vanaf te komen door in plaats van gewoon het goede antwoord te geven, te gaan raden tot ze het goede antwoord gaf. Merel gaf echter niet toe en zei dat Laverne pas met Li-Na mocht zwemmen als ze het goede antwoord gaf. Hierna gaf Laverne direct het goede antwoord.
Ook kregen we een oefening mee als huiswerk, namelijk de spraak van Laverne verbeteren met behulp van een kurk. Hierbij moet Laverne een kurk tussen haar tanden plaatsen en een woord uitspreken, waarbij ze zichzelf zo goed verstaanbaar moet maken dat wij het woord kunnen raden. Benieuwd wat dat gaat worden, want we moesten allemaal al grinniken bij het idee.

Randy en ik zijn vandaag tijdens het broertjes en zusjes programma wezen snorkelen langs de kust, waarbij we enorm veel vissen hebben gezien in allerlei kleurtjes. Ook hebben we een aantal nog bijzonderdere vissen gezien, zoals een rog en een ballonvis. Op een gegeven moment vroeg ik aan Wendy, die ons begeleidde, of het kon kloppen dat daar een vis met tanden zwom. “Ja”, zei ze doodleuk, “dat is een barracuda.” Randy en ik zijn toen maar even een eindje verderop gaan snorkelen…
Leuk is dat er in het programma erg veel snorkeluitjes zitten. Zo gaan we een keer avondsnorkelen en een keer snorkelen bij een gezonken boot. Papa is lichtelijk jaloers en heeft al een aantal keer gevraagd of het een broertjes, zusjes en papa’s programma kan worden. Wie weet krijgt hij een dezer dagen zijn zin.

Morgen wordt het een extra bijzondere dag, want dan mogen Randy en ik ook op het dock bij Laverne en mogen mama en papa foto’s maken bij het dock. Het lijkt ons echt helemaal super om zo dichtbij te mogen kijken. Ook is er morgen de Family Swim en ja, ik hoef denk ik niet eens uit te leggen hoeveel zin we daar in hebben!

Vandaag stond de dag ook een beetje in het teken van de rest van het gezin. Vanuit het CDTC bestaat de wens om de druk niet te zwaar te leggen op het kind dat therapie heeft, maar het hele gezin mee te laten doen zodat het kind niet denkt dat het de enige is die dingen goed moet doen. Daarom mochten Randy en ik vandaag bij Laverne kijken vanaf het dock. Laverne vond het helemaal te gek dat wij van zo dichtbij mochten kijken en zwaaide tijdens het zwemmen en trucjes doen enthousiast naar ons en papa en mama.

Merel en Laverne

Ook zij mochten het tweede half uur van de watertijd dichtbij komen om foto’s te maken. In de pauze tussen de twee keer watertijd werd Laverne gevraagd het dock op te komen voor oefeningen. Omdat Randy en ik er nu bij waren gingen we een oefening doen die door ons alledrie in de praktijk kon worden gebruikt, namelijk het aangeven van “Stop!” als we plagerijtjes vervelend beginnen te vinden. Hierbij moesten Randy en Laverne tegenover elkaar zitten en omstebeurt elkaar een keuze laten maken met welk apparaat ze een massage wilden en op welk lichaamsdeel (arm of been). Het was belangrijk dat Laverne tijdens het stellen van deze vragen Randy recht in de ogen aankeek, de vraag in een hele zin stelde en hardop sprak. Vervolgens mocht ze Randy “masseren” en moest Randy aangeven wanneer hij het zat was door het opsteken van zijn hand, het aankijken van Laverne en het duidelijk zeggen van “Stop!”. Laverne begreep goed dat ze moest stoppen, wat ze heel keurig deed. Later stopte Merel expres niet nadat Randy “Stop” had gezegd en Laverne reageerde er heel goed op met “Merel! Je moet stoppen!”

Romy, Isabeau, Randy, Laverne, Merel en Flori

Een van de grote doorbraken van vandaag was dat Laverne voor de eerste keer in haar leven tegen ieder gezinslid “Dag” zei. De eerste keer dat ze echt afscheid neemt! Normaal sloeg ze dit deel over en liep ze gewoon weg zonder wat te zeggen. We hopen dat we door middel van oefening het afscheid nemen erin kunnen houden!
Verder gaf Merel aan dat Laverne er moeite mee heeft om te zeggen waarom ze een bepaalde emotie ervaart. Dus Laverne kan wel zeggen dat ze boos is, maar niet waarom.  Weer een puntje om mee aan de slag te gaan.

De Family Swim stond ook op de planning voor vandaag om 15:45 uur. Laverne bleef aan de kant staan kijken met Flori, terwijl wij allemaal vol enthousiasme het water ingleden om met dolfijn Li-Na te zwemmen. We zijn lekker ondergespetterd en hebben veel mogen knuffelen, kussen en handen/vinnen schudden met Li-Na, maar het was voor het gevoel echt weer snel voorbij! Wat een bijzondere ervaring!

Smak!

Na een stralende ochtend mochten we om 12:50 uur door de harde regen en grote plassen naar het CDTC rennen. Samen met de andere families die om 13:00 uur aanwezig moesten zijn voor de therapie, stonden we daar lekker binnen onze kleren uit te wringen want we waren allemaal door- en doorweekt. Laverne hadden we maar in bikini meegenomen vanaf het hotel, zodat ze in ieder geval droge kleren had op de terugweg. Om 13:15 uur ging de zon uiteindelijk weer volop schijnen en konden we een kwartiertje later toch in de open lucht toekijken hoe Laverne met Li-Na ging zwemmen.

Vandaag mocht Laverne voor het eerst onder water zwemmen met Li-Na. Ze kreeg een grote duikbril op en was helemaal in haar element, want onder water zwemmen is toch wel een van de dingen die ze het liefste doet! Merel vertelde later na de therapie nog hoe verbaasd ze was dat Laverne zo diep onder water kon zwemmen met de zwemband om haar buik heen. Maarja, zoals de meesten wel zullen weten: Laverne is gewoon erg sterk.

Lekker drijven op de buik van Li-Na

Tijdens het gesprek na de therapie vertelde Merel dat Laverne voordat ze naar buiten mocht erg geconcentreerd bezig was met de oefeningen. Merel vertelde dat het zachte praten dat Laverne regelmatig doet waarschijnlijk komt door het gebrek aan zelfvertrouwen of faalangst. Het kan best zijn dat Laverne denkt dat iedereen altijd alles goed doet en dat ze zelf moeite met dingen heeft en dat ze daarom zacht gaat praten en afleiding zoekt. Dit bleek later buiten op het dock tijdens een oefening duidelijk naar voren te komen. Laverne vond de oefening moeilijk en ging vervolgens gekke dingen zeggen die totaal niet relevant waren voor de oefening. Merel besloot vervolgens met Laverne een afspraak te maken dat Laverne het zou aangeven als ze hulp nodig had. Hierna hielp Merel Laverne met de oefening en ging het beter.

Vandaag moesten Randy, papa en ik vroeg opstaan om te gaan snorkelen tijdens het broertjes & zusjes (én papa’s dus) programma. Randy en ik mochten als “ervaren” snorkelaars het rif van Curaçao gaan verkennen, een van de meest ongerepte riffen ter wereld volgens de begeleidster. Een erg mooie ervaring, vooral aangezien we op het eind een paar dolfijnen tegenkwamen die naast ons kwamen zwemmen! Helaas moesten we snel het water uit, omdat er duikles zou plaatsvinden en de aandacht van de dolfijnen volledig op de duikers gericht moest worden.

Laverne mocht na binnen oefeningen te hebben gedaan weer om 13:30 uur het water induiken. Gisteren had Merel gezegd dat als Laverne zich tot de therapie van vandaag goed zou gedragen, ze weer onder water mocht zwemmen met Li-Na. Het wordt nu dus een beloning voor Laverne als ze zich goed gedraagt. Laverne had zich uitstekend gedragen, sprak duidelijk en vaker met hele zinnen dus natuurlijk mocht ze van ons onder water zwemmen. Toen Laverne de oefeningen op het dock erg goed had volbracht (we hoorden haar op zeer luide toon Merel roepen “Merel, ben je daar?!” terwijl Merel zich op steeds grotere afstand verstopte), vroeg ze dan ook meteen “Merel, nu met de bril?”.

Met de duikbril

Na de therapie vertelde Merel dat de concentratie van Laverne vandaag haast tegenovergesteld was aan die van gisteren. Ze deed alle oefeningen uitermate goed en enthousiast en daardoor kon elke oefening snel afgerond worden. Na het doen van de oefeningen was er dus zelfs tijd over en heeft Laverne de keuze mogen maken om een spelletje domino te spelen.
Nu is het weekend en aan de rest van het gezin de taak (“huiswerk”) om te gaan oefenen met Laverne door middel van spelletjes.

Onder water zwemmen

Op deze warme dag zijn we naar Willemstad geweest, want dat wilden we tijdens deze twee weken in Curaçao zeker niet missen. Na heel wat souvenirwinkeltjes te hebben bezocht en even lekker ergens wat gegeten en gedronken te hebben, zijn we weer teruggegaan naar Dolphin Suites. Daar is Laverne meteen het zwembad in gedoken, waar ze nu al een paar uur in ligt. Ze vindt het bijna jammer dat het weekend is, want dan kan ze niet met Li-Na zwemmen. Gelukkig vermaakt ze zich nu ook heel goed.

We vinden het erg leuk om alle reacties te lezen en lezen ze hardop voor aan Laverne die dit ook heel leuk vindt! De groetjes aan iedereen thuis!

Op wederom een erg warme dag (het lijkt wel of de regen en wind ook weekend hebben!) hebben we ons het grootste deel van de dag vermaakt met wateractiviteiten. Vanochtend een terrasje gepakt op het strand, waarbij Laverne meteen langs de waterkant ging zitten om zandkastelen te bouwen. Na wat gedronken te hebben besloten papa en Randy te gaan jetskiën waarbij Laverne gezellig meeging. Superstoer natuurlijk!

Op de jetski

Verder is papa vandaag naar Willemstad gelopen (een uur enkele reis en dat in die warmte!) om de carnavalstoet te bekijken.

Carnaval in Willemstad

Vanaf morgen weer hard aan de slag!

Laverne heeft vandaag weer een drukke dag gehad! Ze begon de dag met een paar uur in de zee zwemmen en op het strand spelen, waarna ze even kort de tijd had om te middageten. De therapie begon vandaag met een aantal balansoefeningen in het gebouw van het CDTC waarbij ze over een soort parcours naar verschillende mensen binnen het gebouw moest lopen. Aan deze mensen moest ze “Mag ik een kaart?” vragen. Op de kaart stond telkens een bepaalde situatie (bijv. twee jongens die ruzie maken) en die moest Laverne vervolgens bij Merel weer koppelen aan een emotie. Hierbij werden dus heel wat vaardigheden gevraagd van haar.

Na deze oefeningen mocht Laverne naar buiten voor de watertijd. Onderweg naar het dock vroeg Merel of Laverne haar broer en zus wou vragen of deze ook meegingen. “Gaan jullie ook mee?” “Natuurlijk!” Dat was een leuke verrassing! Vanaf het dock is het echt leuk om te kijken, Laverne lijkt wel verliefd op Li-Na en de liefde lijkt wederzijds. Laverne was weer heel enthousiast en sprak erg luid en duidelijk. In de pauze tussen de twee keer watertijd mochten Randy en ik een spel doen met Laverne. Het leek een soort memory, maar dan moeilijker. Er waren vier kleuren doppen en daaronder lagen verschillende plaatjes, waarvan je moest onthouden wat er op het plaatje stond. Je mag dan gooien met een dobbelsteen en als je dan oranje gooit, moet je raden wat er onder de oranje dop ligt. Als je het goed hebt mag je het plaatje houden, maar er wordt wel een nieuw plaatje onder die dop gelegd! Laverne deed het erg goed en won samen met mij het spel.

Na de therapie vertelde Merel dat Laverne erg goed haar best had gedaan. Ze vertelde dat alles na het weekend vaak herhaald moet worden voor het kind, maar Laverne ziet het echt als therapiedag 6. Laverne gaat steeds meer uit zichzelf duidelijk en harder praten, wat zeker een goede vordering is! Wel was er met het onder water zwemmen dit keer een moment dat Laverne ineens niet meer wilde, maar dat was omdat er water in haar duikbril zat. Merel gaat met Laverne oefenen dat ze het volgende keer aangeeft als ze hulp wil om bijvoorbeeld het water uit de bril te krijgen. Waar Merel verder erg verbaasd over was, was hoe Li-Na zich compleet overgeeft aan Laverne. Ze mag alles doen met haar en tijdens het kussen luistert Li-Na bijna niet meer naar de dolfijnentrainster omdat ze het knuffelen heel fijn vindt. Dit getuigt van een groot vertrouwen dat Merel maar zelden ziet. Je zult begrijpen dat onze wangen gloeiden van trots!

Om 17:30 uur mochten we mee met de Pelican Express voor een speciaal CDTC uitje. Laverne, papa en ik gingen met de boot de ruige zee op richting de Spaanse wateren. Je zou bijna spontaan willen emigreren als je daar vaart! Laverne vond het helemaal te gek om over zulke hoge golven te varen en alle lichtjes van de huizen te zien.

Laverne, Isabeau en papa

Vanochtend gingen we met de shuttlebus naar de supermarkt om boodschappen te doen. Laverne had er niet al te veel zin in, maar we kunnen haar natuurlijk niet alleen achter laten in het appartement. Na het boodschappen doen moesten we vrij lang wachten voor de bus weer op kwam dagen en opeens barstte Laverne in huilen uit. We weten niet goed waar dat ineens vandaan kwam en Laverne kon het zelf ook niet aangeven. Misschien was het een combinatie van het hele grote aantal nieuwe indrukken in deze therapieperiode en het nu even lang moeten wachten.

Samen zingen!

Merel merkte ook dat Laverne wat zachter sprak en niet graag wilde praten over het verdrietig zijn. Gelukkig ging het met het doen van de oefeningen vandaag weer goed en we moesten allemaal hard lachen toen Laverne naar buiten kwam voor de watertijd. Laverne, Merel en Flori waren namelijk helemaal geschminkt (door Laverne), speciaal voor de carnaval! Laverne was de koningin en Merel en Flori de prinsessen. De watertijd ging weer goed en tijdens de twee keer watertijd was Laverne luidruchtiger dan tijdens de oefeningen.

Laverne gooit de bal weg...

...en Li-Na brengt hem weer terug!

We zouden vandaag graag in zee gaan zwemmen en er was voor vanavond weer een snorkeltripje gepland, maar helaas is er in de zee het Portugees Oorlogsschip gespot. Dit kwalachtige dier met z’n lange tentakels komen we liever niet tegen! Daarom zijn we in plaats van in de zee een paar uur in het zwembad gaan zwemmen.

Aangezien Merel vandaag eerder weg moest, deed ze met Laverne binnen de oefeningen die ze normaal op het dock zouden doen ook. Laverne was vandaag weer vrolijk en enthousiast en deed de oefeningen binnen goed (morgen krijgen we hier nog een toelichting op van Merel). Daarna mocht Laverne naar buiten voor een lange watertijd met therapeut Esther. Hier moest ze wel even aan wennen en daardoor sprak ze wat zachter. Esther durfde Laverne ook niet los te laten zwemmen, wat Merel wel doet omdat zij weet dat Laverne goed kan zwemmen. Laverne zei daarom een paar keer “Los!” maar Esther gaf niet toe. Laverne had echter niet te klagen, want toen alle andere therapiekindjes al terug aan het lopen waren naar het therapiecentrum, mocht Laverne met maar liefst twéé dolfijnen zwemmen! Samen met Deedee en Li-Na racete ze keihard door het water, wat ze helemaal prachtig vond!

Randy en ik hadden vandaag weer een activiteit van het broertjes & zusjes programma, we worden flink bezig gehouden! Tijdens de therapietijd gingen we met andere broers en zussen kijken naar de Dolphin Show van de Dolphin Academy, hebben we interessante dingen geleerd over de dolfijn door een presentatie van dolfijnentrainster Romy en hebben we ondervonden hoe moeilijk het is om een dolfijn iets te leren. Morgenavond en vrijdagmiddag staan er weer snorkeluitjes op het programma!

Vanochtend de dag heerlijk rustig begonnen in en bij het zwembad met Laverne, lekker in het zonnetje. Hoe dichterbij de laatste dag komt, hoe bewuster je wordt van het lekker warme weer! Laverne heeft al een paar keer aangegeven dat ze hier graag zou willen wonen, waarschijnlijk om dichtbij haar favoriete dolfijn Li-Na te kunnen zijn.

Tijdens de therapietijd binnen heeft Merel met Laverne weer balansoefeningen gedaan en Laverne gevraagd wat er op plaatjes voor emotie werd afgebeeld. Met de balansoefeningen viel het Merel op dat Laverne het heel moeilijk vindt om op één been te balanceren. In verband met de verdere mobiliteit van Laverne vindt Merel het belangrijk dat hier thuis verder mee wordt geoefend zodat Laverne het onder de knie gaat krijgen. Het herkennen van de emoties op de plaatjes ging goed.

Wat een snelheid!

Dit keer liet Merel Laverne niet door middel van kaartjes met plaatjes de keuze maken wat ze wilde doen met Li-Na tijdens de watertijd, maar het Laverne zelf laten verzinnen. Dit kon Laverne erg goed en vooral het voortgeduwd worden onder haar voeten en het kussen en knuffelen wilde ze zeer graag doen. Tijdens de docktijd had Laverne meer moeite met dingen verzinnen. Merel legde een plaatje in het midden en omstebeurt moesten Merel, Flori en Laverne een zin verzinnen met het onderwerp uit het plaatje erin. Laverne zei óf Merel na óf ze verzon iets geks dat niet op het onderwerp sloeg. Omdat ze dit moeilijk vond, zag je haar houding veranderen en straalde ze minder zelfvertrouwen uit.

Gekke tong!

Na de therapietijd vertelde Merel dat Laverne verbazingwekkend goed oogcontact maakte, vooral tijdens de therapietijd binnen. Ook sprak ze vooral in hele zinnen én ze zegt steeds meer uit zichzelf gedag! Echt mooi om te zien hoe in twee weken tijd zo snel resultaat te zien is! Laverne vindt het jammer dat morgen de laatste keer is met Li-Na en ze zegt dat ze Li-Na heel veel gaat kussen en knuffelen.

De tijd vliegt, want de laatste keer dolfijnentherapie is helaas alweer voorbij! Laverne had goed door dat dit de allerlaatste keer was en gaf aan dat ze een beetje verdrietig was. Merel zei meteen dat ze niet verdrietig hoefde te zijn, want ze gingen een groot feest maken van deze laatste keer!

Tijdens de therapietijd binnen en de docktijd werd veel herhaald wat de afgelopen twee weken geoefend was. Zo moest Laverne binnen met Flori omstebeurt een dier verzinnen, dit door middel van met de handen klappen in lettergrepen verdelen en zo doen wie de langste dierennaam kon verzinnen. Laverne kwam uit zichzelf met het woord krokodil! Tijdens de docktijd werd memory gespeeld waarbij op het ene plaatje iets afgebeeld stond en op het bijbehorende kaartje de afbeelding in woorden omschreven stond. Hierbij moest Laverne telkens het plaatje in een hele zin omschrijven, dus bijvoorbeeld “Dat is een konijn” en dan het laatste woord in lettergrepen klappen, dus “ko-nijn” (twee klappen).

De watertijd met Li-Na was zoals altijd weer een groot feest waarbij veel gekust en geknuffeld werd. Laverne gaat Li-Na erg missen, maar gelukkig hebben we van het CDTC erg mooie foto’s en videobeelden meegekregen om herinneringen op te halen!

Merel vertelde dat ze een erg gezellige tijd heeft gehad met Laverne en ze zei haar zeker te gaan missen. Ook wij als gezin gaan de dolfijnentherapie erg missen want het is zo’n mooie ervaring. Vooral als je ziet hoe Laverne ervan geniet en welke vorderingen ze in zo’n korte tijd maakt!

Deze twee weken hebben onze dochter en zus Laverne ontzettend veel goed gedaan en daarom zijn wij erg dankbaar dat we deze kans hebben gekregen! We willen daarom langs deze weg Stichting Nicolette en de sponsors zeer hartelijk bedanken dat wij deze geweldige ervaring hebben mogen meemaken.

Flori, Laverne en Merel met de door Laverne gemaakte tekening van Li-Na